Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quod cum dixissent, ille contra. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Non laboro, inquit, de nomine.

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Praeteritis, inquit, gaudeo.

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Istic sum, inquit.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? At hoc in eo M. Sed ad bona praeterita redeamus. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Si enim ad populum me vocas, eum. Sed quot homines, tot sententiae; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Deprehensus omnem poenam contemnet. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.

Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quae cum essent dicta, discessimus.

Minime vero istorum quidem, inquit. Prioris generis est docilitas, memoria; Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Idemne, quod iucunde? Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quid de Platone aut de Democrito loquar?