Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Deinde dolorem quem maximum? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quid est enim aliud esse versutum? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sed haec omittamus;

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Erit enim mecum, si tecum erit. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Paria sunt igitur. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Hoc non est positum in nostra actione. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Quibus ego vehementer assentior. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Suo genere perveniant ad extremum; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.