Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Illi enim inter se dissentiunt. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Quis istud possit, inquit, negare? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Scrupulum, inquam, abeunti;

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Disserendi artem nullam habuit. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quid ergo? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quorum altera prosunt, nocent altera. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Nulla erit controversia.

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Dicimus aliquem hilare vivere; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Torquatus, is qui consul cum Cn.